Welkom in de Wereld van de Engelse Setter!
Droom je van een tijd waarin de zon altijd scheen, en het gras groener leek? Stap terug in de geschiedenis met ons en ontdek de charme van de Engelse Setter van vroeger! Dit ras, beroemd om zijn elegante uitstraling en vriendelijke karakter, heeft niet alleen een rijke geschiedenis, maar ook een heel bijzonder verhaal te vertellen.
Van jachthonden tot trouwe metgezellen, de Engelse Setter heeft door de jaren heen vele harten veroverd. Sluit je aan bij onze ontdekkingsreis en duik in de nostalgie van de dagen dat deze prachtige honden hun stempel drukten op het landschap en het leven van mensen. Laat je betoveren door verhalen, feiten en veel liefde voor dit bijzondere ras!
Laten we samen de geschiedenis van de Engelse Setter verkennen!
Deze keer nemen we een stap terug in de tijd, hoewel de naam misschien bij sommigen nog wel een belletje doet rinkelen. Op de foto zien we Wim Postel uit Lochem samen met Benita van de Hooiplukkers. Deze afbeelding dateert uit 1950 en werd gemaakt door de heer G.J. Verwey, vermoedelijk tijdens de clubmatch van de VES.
Wim begon zijn fokkerij van Engelse Setters in een uitdagende periode: 1943, midden in de Tweede Wereldoorlog. Zijn eerste nestje, een combinatie van Fantail’s Boy en June of Foxwood, werd op 24 maart 1943 geboren en bestond uit acht geregistreerde pups. In die tijd hanteerde de Raad van Beheer een voedseldistributieplan, waarmee fokkers hondenvoer (voornamelijk vlees en melk) konden aanvragen.
Wim fokte in totaal vijf nesten met in Nederland gefokte ouders. In 1952 importeerde hij de teef Mawdsley Merry Maid uit Engeland; ze was drachtig van Raycroft Orangeboy en bracht twee puppy’s ter wereld. Daarna verdwijnt alle informatie over Wim Postel en zijn kennel “van de Hooipukkers”.
Een opmerkelijk detail is dat een van zijn honden, Rex van de Hooiplukkers, in 1948 Nederlands kampioen werd. Rex bleek echter totaal ongeschikt voor de jacht. Zijn eerste eigenaar, Piet van Rijssel uit Son, een fervent jager, kwam al snel tot de conclusie dat Rex niet geschikt was voor deze activiteiten en verkocht hem aan mej. M. Briel.
Piet van Rijssel zou later wereldberoemd worden met zijn Pointerkennel “van de Sonse Bergen”.